Coördinator in het zonnetje: Margreet van Persie

woensdag 15 januari 2025

Mijn naam is Margreet van Persie, geboren en getogen in Rotterdam en al vele jaren een blije ‘migrant’ op de Veluwe waar ik geniet van de natuur. Dit voorjaar begin ik aan mijn vierde en laatste jaar als coördinator EIA.

Gelukkig meer lijn

De eerste tijd van mijn rol als coördinator kreeg ik (naast mijn coachpraktijk en werk als assessor) te doen met een grote hoeveelheid uiteenlopende werkzaamheden. Het afgelopen jaar is er meer lijn in gekomen. De professionalisering van NOBCO als organisatie en van het team Kwaliteit & Ethiek is merkbaar. Dankzij een goed ingewerkt secretariaat, nieuwe coördinatoren en sleutelpersonen zijn taken nu beter verdeeld.  Zo kan ik me nu met name richten op de verdere ontwikkeling van het EIA-assessmentproces. 

EIA-ontwikkelingen

Jullie weten waarschijnlijk dat het wereldwijde EIA-keurmerk niet van NOBCO is, maar van EMCC Global. Recent zijn de professionele banden tussen NOBCO en EMCC Global opnieuw aangehaald. Dit leidt tot een aantal aanpassingen. De EIA-criteria zijn ongewijzigd, maar het accent ligt nu vooral op reflecteren en op blijvend leren. Ik vind dit een goede ontwikkeling.
Toen ik als assessor begon, was het assessmentproces overwegend schriftelijk met een afronding in de vorm van een ‘interview’. Niet iets om reikhalzend naar uit te zien. Het assessmentproces omvat inmiddels ook een mondeling deel van tenminste 1 en soms 3 professionele dialogen. Voor de 18 EIA-assessoren betekent dit een aanpassing in werkwijze. 

Waardevol voor coach en voor assessor

Precies zoals jij in elk coachtraject een unieke coachee ontmoet, ontmoet de assessor in elk assessment een unieke coach. Ik ben ervan overtuigd dat met de dialogen meer recht wordt gedaan aan de coach en diens praktijk dan alleen in een portfolio. Tegelijk maakt dit het assessmentproces minder ‘zwart-wit’. In het team  assessoren gaan we daarom nog meer aandacht besteden aan onderlinge afstemming en ‘meervoudig’ kijken naar een EIA-aanvraag. Ik verheug me daarop. 

Tip voor alle NOBCO-coaches

Een vaak gehoord argument om niet met EIA aan de slag te gaan, is dat je tevreden cliënten en opdrachtgevers hebt. Dat is natuurlijk hartstikke fijn. En tegelijk zegt het niet zoveel. De perspectieven van cliënten zijn andere dan die van vakgenoten. Je open stellen voor feedback van vakgenoten vraagt meer moed dan een evaluatie vragen aan een client. Door deel te nemen aan een EIA-challenge zet je een belangrijke stap op weg naar EIA met behulp van feedback van vakgenoten.

Mijn tip is ook om - voordat je begint aan een EIA-aanvraag -  je ‘mindset’ over certificeren in het algemeen en over EIA in het bijzonder te onderzoeken. Probeer al je gedachten en gevoelens hierover eens op te diepen. Wat zijn je stressvolle gedachten? Wat is je weerstand? Wat zijn je aannames? Aan welke (oude) patronen van jou raakt dit? Hoe kun je jezelf – met hulp van een supervisor of intervisiegenoten – hiervan bewust zijn en zoveel mogelijk bevrijden?

Deze laatste tip komt voort uit een persoonlijke ervaring. Na een aantal jaren intensief te hebben gewerkt aan mijn certificering via The Institute for The Work in Ojai (California) werd ik in de afrondende certificeringsweek daar, onder leiding van Byron Katie, afgewezen en opgezadeld met vele uren extra werkzaamheden. Daarna kwam ik er geleidelijk achter met welke mindset ik was bezig geweest. Certificering paste in mijn patroon van hard werken en diploma’s halen. Achteraf bleek afwijzing dé manier om mij wakker te schudden. Toen begreep ik dat het over iets anders ging dan een certificaat halen en werd ik alsnog gecertificeerd. Toen ik weer later mijn EIA-aanvraag deed, merkte ik dat mijn mindset een heel andere was. Bevrijdend!