Eva van Duin heeft in 2019 meegedaan aan de NOBCO thesisprijs, en heeft met deze scriptie daarin de hoofdprijs gewonnen.
De gehele scriptie is hier te lezen.
Samenvatting
Coaching is een begrip in onze samenleving om prestaties en welzijn van mensen te bevorderen. Hoewel coaching ‘werkt’ staat de wetenschappelijke onderbouwing van de effectiviteit en werkzame bestanddelen nog in de kinderschoenen. Geïnspireerd op klinisch onderzoek is men van mening dat de relatie tussen coach en coachee een belangrijke rol speelt in de effectiviteit van coaching. Zo blijkt de mate waarin de coachee ruimte krijgt om zelf doelen en oplossingen aan te dragen en benaderd wordt als expert over zijn eigen leven, positief samen te hangen met coachsucces. Deze resultaten en zienswijze zijn in lijn met de zelfdeterminatietheorie (SDT, Deci & Ryan, 1985): zelfbepaald gedrag en als persoon ondersteund worden in je autonomie, competentie en verbondenheid met mensen zijn belangrijke bouwstenen voor persoonlijke ontwikkeling en optimaal functioneren. Binnen dit onderzoek is bekeken welke invloed de relatie, oftewel werkalliantie, tussen coach en coachee heeft op de effectiviteit van coaching en of hierin mogelijk een mediërende rol is weggelegd voor het ervaren van autonomie, competentie en verbondenheid (psychologische basisbehoeften). Deelnemers met een gemiddelde leeftijd van 44.22 jaar (SD = 10.42) vulden, met een tussenpose van 3 weken, twee online vragenlijsten in (T0, N = 68) en (T1, N = 63). Er werd gevraagd naar de ervaring van de coachee over de werkalliantie (WAV-12), vervulling van de psychologische basisbehoeften (BPNS-C) en coacheffectiviteit. Laatstgenoemde werd getoetst via een multidimensioneel construct bestaande uit psychische klachten (MHI-5), welbevinden (MHC-SF), persoonlijke groei (PGIS) en doelrealisatie (vier doelrealisatievragen). Hoewel de resultaten met voorzichtigheid dienen te worden geïnterpreteerd is gebleken dat de mate waarin de coachee de werkalliantie, en met name de deelaspecten ‘doelen’ en ‘taken’, als positief ervaart hand in hand gaat met de persoonlijke groei en doelrealisatie van de coachee. De kwaliteit van de werkalliantie blijkt positief samen te hangen met de mate waarin een coachee zich ondersteund voelt in zijn psychologische basisbehoeften en de psychologische basisbehoeften zijn positief gerelateerd aan de mate waarin psychische klachten, welbevinden en persoonlijke groei worden ervaren en doelen worden gerealiseerd. Tot slot blijkt de relatie tussen werkalliantie en persoonlijke groei en werkalliantie en doelrealisatie, ook na een langere periode, geheel verklaard te worden door de mate waarin een coachee zich ondersteund voelt in zijn psychologische basisbehoeften. Het onderzoek biedt een bijdrage aan de opkomende wetenschappelijke onderbouwing van de werkzame bestanddelen en mechanismen van coaching. Sterke en zwakke punten worden besproken en praktische implicaties worden toegelicht